Yine epey bir uzun aradan sonra yazabiliyorum. Sukur ki tamamen kendi keyfime gore yazdigim icin kimseye hesap vermek zorunda degilim, en guzeli de o!
Neyse, isle epey bir yogun bir 1 sene gecirdim yeni iste, ve bu ayin basinda projenin acilisindan sonra biraz daha normale dondu is yogunlugu, ben de birazcik da olsa kendime gelme sansi elde ettim.
Yazmayi seviyorum, gercekten ucu bucagi yok ya, tamamen insan istedigi konu hakkinda yazabiliyor ya, bu bana cok hos geliyor cunku ben sanatin tamamen kalipsiz olmasi gerektigi taraftariyim.
Duygusal dunyam biraz karisik, o eski romantik, cok duygusal halimden pek bir eser yok simdi, ve hayatima girmek isteyen bir baskasini da bu yuzden uzmek istemiyorum. Ama ote yandan da ben de sirf bu yuzden kendim oldugum kisiden vazgecemem.
O yuzden zamana birakmak en iyisi diye dusunuyorum.
Zaten 3 gune babam gelicek, o benim icin daha buyuk bir endise kaynagi su an icin. Acaba nasil gececek, nasil olacak diye meraktayim..
Onu da tabi ki o gelince gorucem, hadi bakalim, hayirlisi....
(yazdim, rahatladim, oh!)