Bir sene once tam da bu pazar aksami
Cok uzun bir sure cok kotu oldum. Hayatimdaki herkesi uzdum, kirdim, cogunu yoksaydim, coguyla gorusmedim. Cunku herkese olan inancimi yitirdim. Sevmeye, paylasima olan inancimi yitirdim.
Ilk kez bu kadar cok sevmistim ve bunun karsiligini gormustum. Ilk aciydi bu, ve en etkili olaniydi.
Yakin zamana kadar hala toparlanmis oldugumu dusunmuyordum.
Ancak su anda, yeni evimde, yeni yatagimda, Amerika Acik Tenis turnuvasinin finalini izledikten sonra yatmak uzereyken aklima geldi bu durum.
Ve artik kendimi ne kadar tanidigimi, kendime ne kadar inandigimi, ve yasadigim ve yasattigim butun guzelliklerin benim icimde varoldugundan emin oldugumu gordum.
Artik ben, her ne olursa olsun once kendimi sevmemi, kendime guvenmem gerektigini ogrendim.
Artik ben, hicbir seyin beni bu kadar uzmemesi gerektigini ogrendim...
Cok sukur; iyiyim....