Sunday, December 7, 2014

kendimi buldugum yer

Su an kendimi tam olarak nerede ve nasil mi buldum?

Kelimenin tam anlamiyla bilgisayar ekranina bombos bakip aklimda hala onu dusunur, hala ona deger verir, hala onun iyiligi icin en iyi seyi ister halde buldum...

Yok ama artik bu ne yaa!!

Beni bir kalemde silip atan, beni resmen hice sayan, zerre deger vermeyip beni cigneyerek gecen birisi icin.....

Olur mu bu ya!!

Fona da "Kizimiz olacakti" sarkisini acmisim, beni burusturup firlatan bir insanin arkasindan kendimi kahrediyorum....

Yapmamaliyim bunu...

Ben bunu yapmamaliyim...

Adam gibi sevip deger vermeme ragmen bunlara maruz birakilmis olsam bile, onun dogum gununde "daha ne yapsam" diye dusunmekten olen bir insanim ben. Ben cok guclu seven bir insanim....

Guclu seven ve dolayisiyla guclu olan bir insanim ben.

O gidenin derdi baska bir seymis. Cocuklarina en guzel babalik yapacak, her zaman her ortamda ona en ozel degeri verecek, en sevgi dolu bakacak, hayat boyu guvenle sirtini yaslayabilecek, guvenebilecek, siginabilecek bir insan degil, bambaska bir seyin derdindeymis benim de bilmedigim...

Ama ben bu halimde olmamaliyim...

Daha da iyi olmaliyim. 

Bu dunya cok kotu bir yer...

Bu kotulugun icinde ben kendimi kaybetmemeli, onlardan olmamaliyim..

Kendim olmaya devam etmeliyim...

Bir omur boyu sevgi, sevgi, sevgi, sevgi, deger, zarafet, sahiplenme, destek, anlayis, guven ve huzura kavusacak kadin o olmak istemedi...

Derdi baskaymis. Bir baskasinin bunlarin hepsini daha iyi verecegini dusunuyor ve buna cok inaniyor. Benim bunlari iyi yapamadigimi dusunuyor...

Ben guclu olmaliyim. Ben iyi olmaliyim......

Her gecenin bir sabahi var, benim de sabahim olmali....  Olacak da.....