Bu haftasonu sunu farkettim. Beni aslinda huzursuz eden, onunla beraber yapacagima daha dogrusu yapacagimiza karar verdigimiz ya da beraber yapabilecegimiz ve bundan cok buyuk keyif alabilecegimiz seyleri yapamayacak olmak...
Karisik mi oldu?
Soyle anlatayim, hayatimda olan kisiyle uyumlu olmanin bir getirisi olarak, normalde insani mutlu edecek bir seyi, hayatina soktugun kisiyle paylastigin zaman, ve o kisi de bundan zevk aliyorsa, insanoglunun o seyi yapmaktan aldigi keyif adeta katlanarak artiyor. Cunku o yapilacak seyi tek basina yapmanin verdigi keyife ek olarak, hayatinin en yakinina getirdigin kisinin de bundan cok buyuk keyif aldigini gorunce, insan kendisi bir kat daha keyif aliyor. Yani diger bir deyisle 1+1=3 hatta benim durumumda 4 ya da 5'e kadar cikiyor bu katlanma.
Boylesi seylerin ortada bir beraberlik varken gelecekte hep olacagi, hep daha guzelleri icin ugrasilacagi gercegi, bu mutluluklarin illa ki yasanacagi gercegi, insani ya da en azindan beni huzurlu ve konforlu hissettiriyordu. Sozgelimi, bundan birkac sene sonrasi icin alakasiz bir Avrupa ulkesinin alakasiz bir koyundeki alakasiz bir restoranda alakasiz bir yemek ve sarabi bulup, arastirip, kalkip, gidip tadacak olmanin ve buna ek olarak bunu hayatimda olan kisi ile birlikte yapacak olmak, onunla paylasacak olmak ve onun da bundan aldigi mutlulugu onun gozlerinden ya da bana sarilmasindan anlayacak olmanin verdigi ic huzurdan bahsediyorum.
Bu huzur, insani hayata oyle bir bagliyor ki!!
Bu huzura sahip olunca insan, ya da ben diyeyim yine, oylesine bir dort elle sariliyor ki hayata... Oylesine tutunuyor ki yasama... Oylesine hissediyor ki icinde enerjiyi, "ben sevdigim icin her seyi yapabilirim, yaparim, yapicam" diyebilme gucunu...
Ben iste bu huzuru, bu guzelliklerin yasanacagi rahatligini yasamayi kaybetmeyi kabullenemiyorum ya da buna alisamiyorum diyeyim.
Ucsuz bucaksiz guzellikleri paylasacak olmanin verdigi heyecan ve huzuru yitirmek gercekten benim renklerimi soldurdu. Ben buna yillardir actim zaten. Bir kerelik agzima sanki bir parmak bal calindi gibi oldu ama daha doymayi bile gectim, daha tam tadini alamadan elimden alindi gitti.
Ne yaptim ben?
Nerede yanlis yapiyorum?
Nerede eksik yapiyorum?
Sirf terkedildigim iliskiden bahsetmiyorum. Sevdigim ya da daha dogrusu asik oldugum 2 insanla da bir araya gelememistim. Sonrasinda da bu son iliski oldu ama o da 10 ay kadar surdu.
Ben nerede yanlis yapiyorum?
Ben de eksik ya da hatali olan nedir?
Ya da dogru olmayan nedir?
Bunlar cikmiyor aklimdan...
Oyle ki, daha dun, is icin Boston'un batisindaki Worcester sehrine gitmem gerekti. Patronumla beraber onun arabasiyla gittik bir toplanti icin. Tabi orasi daha iceride oldugu icin kiyidan, daha fazla karasal iklime sahip dolayisiyla Boston'a gore daha sert geciyor kislari. Haliyle sehrin etrafindaki daglar karlarla kapliydi.
Ben bu karlarla kapli daglari, toplanti yaptigim odada, gozunun icine bakarak konustugum adamin arkasindaki pencereden gorunen daglara gozum ilsitiginde farkettim. Yani o adamin gozunun icine bakarak is konusurken butun beynimle ve sirket cikarlari dogrultusunda, kalbim ve hatta ruhum arkadaki pencerenin otesindeki daglardaki kar beyazlarini gorup hayallere dalmis. Ya da daha dogrusu kurdugu hayalleri gunyuzune cikarivermis.
Ne mi o hayal?
Isvicre Alp'lerinde "Chalet"ler var. Aslinda Turkcesiyle "Dag Evi" denebilir. Bunlardan ozel yapim olan bir tanesini bulmustum epey zaman evvel. Bu evlerden birini kiralayip sevdigim insanla gitmek. Disarda yagan kari izlerken evin icinde sarap ve sevgiyle dolasmak hayali mesela...
Belki misalen, evlenmissek, evli olan 1 ya da 2 cift arkadasimizla beraber 4 ya da 6 kisi, bu tatli evi yasamak, paylasmak, guzel yemekler yapmak, ickiler icmek, atesi izlemek, kayak yapmak, ama en en en onemlisi sevgiyi paylasmak, mutlulugu paylasmak, paylastikca sevmek, sevdikce paylasmak, ve bunlarin sonunda "Evet ya! Ben yasiyorum!!!" demek, dedirtebilmek...
Sarkilarda gecer ya, "bir kalemde" diye, aynen oyle iste, bir kalemde....
Buldugum Chalet'yi de soyle tarihe not duseyim:
(resimler bana ait degil tabi ki, baska bir yerden aldim. ama pek tabi ki ben de cekebilirdim bir gun)