"Yazmak mutsuzluktur, mutlu insan yazmaz" demistik...
Cok enteresan zamanlardan gectigimiz bugunlerde bir yazmak istedim...
Su pandemi doneminde, kimileri kendini telasa kaptirip kaybederken kimileri de hic takmadan kendilerini hayata kaptirmaya devam edebiliyorlar ya, oncelikle bu farkliliga, bu cesitlilige hayran olmamak mumkun degil. Cok guzel bir evrende yasiyoruz...
Bu son bir iki haftada yine irili ufakli olaylar yasandi.. Kah mutlu olduk, kah uzulduk, kah da cok uzulduk...
Aklima gelenler oldu, aklimdan gecenler oldu ve de aklimdan gidenler oldu.... Aaa bir de aklimdan gitmeyenler!! :)
Ancak bu guzelliklerin yaninda, bir kucuk bir iyilik daha oldu.. O da bazi konularda yine aciyi hissedebildim. Bu guzel bir sey benim icin, cunku aciyi hissetmek demek bana gore yasamak demek. O veya bu sekilde atmadigini dusundugum kalbimin attigini hissetmek, gormek guzel.. Yasadigimi animsadim. Bir kez daha gordum.. Belki de unutmusken....
O yuzden; iyi oldu iyi....
O zaman? Devam! Goruyorum ve arttiriyorum hayat :))