Kar yine basladi.
Haftalardir cilgincasina yagan kar, son 1 haftadir durmustu, an itibariyle yine basladi.
Yeni is stresine bir de bu karda duzgun kiyafetlere bir zarar vermeden ofise ulasmak da ayri bir dert oluyor insana.
Artik bazi seyleri oldugu gibi kabul etmeyi, ve olan seylerle basa cikmayi daha iyi ogreniyorum sanirim.
Kosulsuz, cikarsiz ve icten sevmenin karsiligi olarak koskocaman bir terkedilmenin sebebini salt kendimde aramiyorum mesela (ya da belki en onemlisi :) )
Kendimi "kaybeden" olarak gormuyorum. Hatta baska kulvarlarda kazanmaya basladim, ve bunun bir sekilde her daim boyle olacagini hissettigimden, zamanla her kulvarda "arti"ya gececegimi dusunmuyor degilim.
Yalnizlik cok ama cok sey ogretiyor insana, ama basariya ulasti mi da, onun mutlulugunu, tamamen kendisi basarmis oldugu icin misli misli yasiyor!!
Allah'a sukurler olsun. Hep derler ya "bir kapi kapanir, bir digeri acilir" diye, cok dogru. Ve eger iyi bir cocuk olursaniz, belki birden fazla kapi bile acilabilir :))